شبکه can (کن)
رایج ترین پروتکل ارتباطی بین یونیت های کنترلی در خودروهای امروزی شبکه کن می باشد. با استفاده از شبکه کن عیب یابی و افزودن آپشن های جدید به خودرو ها بسیار ساده تر گشته است.
در سال های اخیر به علت افزایش آلودگی های زیست محیطی استاندارد های بسیار سختی برای جلوگیری از افزایش آلاینده ها وضع شده است. صنعت خودروسازی برای رعایت هر چه بیشتر این استاندارد ها نیاز به کنترل هر چه بیشتر بر روی آلاینده های خروجی از اگزوز خودرو ها داشت که بدون افزایش سنسور ها و نظارت بر کارکرد صحیح موتور امکان پذیر نبود. این تغییرات هر چند خوب بودند و باعث کاهش آلودگی می شدند اما باعث پیچیدگی، افزایش وزن و هزینه سیستم های الکترونیکی خودرو می شدند.
در سال 1993 شرکت بوش اقدام به معرفی سیستم شبکه کن نمود. در این سیستم کلیه یونیت ها می توانستند با به اشتراک گذاشتن اطلاعات خود بر روی یک شبکه و استفاده از این اطلاعات به اشتراک گذاشته شده به کار خود بپردازند. این تکنولوژی (شبکه کن) باعث کاهش پیچیدگی، قیمت و وزن سیستم های الکترونیکی در خودرو ها شد. در سال های بعدی نسخه های بعدی و جدید تری از این این تکنولوژی همچون کن سرعت بالا و کن سرعت پایین نیز ارائه شدند که هر کدام توانایی های خاص خود را داشتند.
پیدا کردن پین های درست کابل OBD برای تست شبکه به صورت دستی و تحلیل نمودارهای آن کار سخت و تخصصی می باشد. اما در دستگاه دیاگ جی اسکن قابلیتی وجود دارد در منوی ابزارها یا utility که شما می توانید، فقط با اتصال کابل دستگاه به خودرو، وصل بودن شبکه و مقاومت آن را بررسی کنید.
در ویدئو پیش رو، مفهوم و تاریخچه ای از شبکه ی can در خودروها آمده است.
