سطح کیفی روغن موتور با استاندارد های متفاوتی بیان می شود که این استاندارد ها عبارتند از:
استاندارد آمریکایی انیستیتو نفت آمریکا API، استاندارد اروپایی ACEA ، استاندارد ژاپنی JASO و استاندارد روسی AAE, GOST. در اینجا استاندارد روغن موتور مربوط به API آورده شده است:
:API انیستیتو نفت آمریکا برای طبقه بندی و جداسازی روغن ها بر حسب کیفیت و فناوری ساخت آن ها اقدام به کد گذاری خاصی نموده است. این کد ها شامل دو حرف می باشند؛ حرف اول معرف بنزینی یا دیزلی بودن روغن موتور است. حرف C نشان دهنده ی این است که روغن برای استفاده در خودروهای دیزلی است و حرف S نشان دهنده ی این است که روغن موتور برای خودروهای بنزینی طراحی شده است. حرف دوم نمایانگر کیفیت و فناوری ساخت روغن می باشد که بر حسب حروف الفبای انگلیسی، از حرف A شروع شده و تا کنون در مورد خودروهای بنزینی تا حرف N و در مورد خودروهای دیزلی تا حرف J ارتقا یافته است. برای خودروهای دیزلی بعد از حرف مذکور، در مواردی اعداد 2 یا 4 نیز دیده می شود که نشان دهنده ی این است که روغن برای موتورهای 2 یا 4 زمانه طراحی شده است.
همواره نوع ارتقا یافته ی روغن، خواص روغن های قبلی را نیز دارد؛ یعنی می توان از آن روغن برای خودروهایی که در دفترچه راهنمایشان انواع قدیمی تر روغن پیشنهاد شده است، استفاده نمود. اما عکس این موضوع صحیح نیست؛ یعنی استفاده از روغن موتور قدیمی تر (با کد پایین تر) برای موتوری که روغنی با کد جدید برای آن پیشنهاد شده است، بسیار مضر می باشد. در حال حاضر اکثر روغن ها قابلیت تامین نیازهای هر دو نوع موتور بنزینی و دیزلی را دارند که برای این روغن ها استاندارد به صورت دو کدی نوشته می شود، برای مثال API CD/SH.
در جدول زیرکدهای API برای خودروهای بنزینی بر اساس سال ساخت خودرو، آورده شده است.
در جدول زیرکدهای API برای خودروهای دیزلی بر اساس سال ساخت خودرو، آورده شده است.
